Διακοπές στο χωριό-5 λόγοι που κάνουν χαρούμενη τη ζωή στο χωριό

Πριν λίγες ημέρες τελείωσαν οι διακοπές του Πάσχα κι εμείς είχαμε την τύχη να επισκεφτούμε τo χωριό μας, γεννέτηρα πατρίδα. Επίσης, επειδή τα κορίτσια είναι μικρά σε ηλικίες και χωρίς ακόμα πολλές υποχρεώσεις σχολικές και μη, ξοδέψαμε το μεγαλύτερο μέρος των ημερών μας σε αυτό. Οι διακοπές στο χωριό είναι ένα ευχάριστο, αναζωογονητικό και αυτή την εποχή μυρωδάτο διάλειμμα από την καθημερινότητα. Τα γιορτινά σχολικά δεκαπανθήμερα παύσης των μαθημάτων καθώς και οι καλοκαιρινές διακοπές, είναι μια γερή δόση ξεκούρασης για όλη την οικογένεια και η απόδραση στα χωριά μας με δικούς μας αγαπημένους ανθρώπους είναι μια καλή συνταγή ανανέωσης και αναζωογόνησης μυαλού και σώματος.

Όλα ανθισμένα στην ανοιξιάτικη φύση. Η ανθοφορία των περιβολιών με τα εσπεριδοειδή στην ακμή της και η ευφορία της ψυχής μας επίσης. Τα παιδιά χαίρονται το παιχνίδι στην μεγάλη αυλή. Η Μαρία επιστρέφοντας από το χωριό στη μεγάλη πόλη και κατά τη διάρκεια του ταξιδιού μέσα στο αυτοκίνητο έκανε τη μεγάλη σκέψη. <<Δεν θυμάμαι αν το έχω ξαναπεί, αλλά μου αρέσει πολύ όταν φτάνω στο σπίτι στο χωριό. Η είσοδος μοιάζει με λουλουδάτο τούνελ και η μεγάλη αυλή είναι υπέροχη>>. Σκέφτομαι, πόσο όμορφες αναμνήσεις είναι αυτές για τα μικρά μου!!!

  5 λόγοι που κάνουν  χαρούμενη τη ζωή στο χωριό

1.  Η επαφή με τα ζώα. Ό,τι είδους κι αν είναι αυτά, μικρά ή μεγάλα. Είναι σημαντικό τα παιδιά να διδάσκονται αξίες όπως η υπευθυνότητα, η φιλία και ο σεβασμός και να δείχνουν συμπόνοια και ευαισθησία για άλλα ζωντανά πλάσματα που κυκλοφορούν ανάμεσά μας. Η μεγάλη μου κόρη εδώ και τρία χρόνια έχει τη δική της αδέσποτη γάτα που έχει κάνει παιδιά, εγγόνια και δισέγγονα και αυτά ταϊζει τώρα. Επισκέπτεται κάθε απόγευμα τη μεγάλη γατοοικογένεια σε ένα κτήμα λίγο έξω από το χωριό παρέα με τον θείο της για να τις φροντίσει. Η μικρή μου κόρη κυνηγάει όλη μέρα τις γάτες που έχει η γιαγιά στην αυλή, για να τις χαϊδέψει, να τις ταϊσει και να παίξει μαζί τους. Με τον παππού το απόγευμα ταϊζει τις κοτούλες χορταράκι φρέσκο, κομμένο από το περιβόλι και παίρνει τα αυγά απ’ τις φωλιές.

2. Η επαφή με την φύση. Καθώς ο τόπος είναι εύφορος και παραγωγικός, τα παιδιά έχουν την ευκαιρία παρέα με τον παππού να σκάψουν το χώμα, να ποτίσουν τα λαχανικά στον κήπο, να μαζέψουν τη σοδειά του. Έτσι μπορούν να καταλάβουν τη δουλειά του γεωργού και τη ζωτική σημασία που έχει να φροντίζουμε σωστά τη γη. Η συμμετοχή τους σε αυτές τις εργασίες, κεντρίζει τη φαντασία τους και τους προσφέρει καινούργιες γνώσεις και εμπειρίες. Και όπως λέει και ο σοφός λαός μας το ψωμί που φτιάχνεις με κόπο και ιδρώτα είναι πιο γλυκό. Έτσι γεύονται με μεγαλύτερη ευχαρίστηση αυτά που μαζεύουν με τα χεράκια τους.

3. Η επικοινωνία με αγαπημένους ανθρώπους. Παππούδες, γιαγιάδες, θείες, θείους, ξαδέλφια και φίλους που συναντούμε κατά τη διάρκεια αυτών των διακοπών. Τα παιδιά απολαμβάνουν τις συναναστροφές με συγγενείς και γείτονες και το παιχνίδι με τις φίλες τους που επισκέπτονται και αυτές το χωριό την ίδια περίοδο είναι ατελείωτο. Έτσι όμως μπορώ κ εγώ να πέρνω μεγάλες ανάσες ξεκούρασης καθώς έχουν και άλλοι άνθρωποι την επίβλεψή τους.

4. Η χαρά του παιχνιδιού, μεγάλη. Ο φόβος των αγνώστων που κυκλοφορούν δίπλα μας και των πολυσύχναστων δρόμων είναι λιγοστός αλλά δεν μπορώ να πω και ανύπαρκτος, οπότε η προσοχή από όλους μας απαραίτητη.  Η βόλτα με το ποδήλατο είναι απολαυστική και οι εξερευνήσεις ατελείωτες. Το παιχνίδι στη μικρή παιδική χαρά του πρώτινος δημοτικού σχολείου που τώρα είναι λαογραφικό μουσείο, καθώς και η μπάλα στο μεγάλο προαύλιο είναι καθημερινές δραστηριότητες.

5. Οι γευστικές απολαύσεις, ξεχωριστές. Όλα είναι νοστιμότερα από την κουζίνα της γιαγιάς. Τα καλούδια που μας φιλεύουν οι άλλες γιαγιάδες της γειτονιάς αξεπέραστης νοστιμιάς. Έτσι τουλάχιστον φαίνονται σε μας. Και επειδή λένε ότι το ξένο φαγητό είναι πιο νόστιμο, οι γειτόνισσες χαίρονται να φιλοξενούν τα κορίτσια στην κουζίνα τους, πρώτον γιατί απολαμβάνουν την παρέα τους και δεύτερον γιατί η επιβράβευση έχει γερή δόση αγκαλιάς και ευχαριστιών.

Για μένα

Εγώ πάλι με τη σειρά μου, όταν πάμε διακοπές στο χωριό, ανοίγω το κουτί των παιδικών αναμνήσεων και αναπολώ τα όμορφα χρόνια με τα ατελείωτα παιχνίδια στους δρόμους και στις αλάνες. Απολαμβάνω τη βόλτα και τον καφέ με παιδικές φίλες , γεμίζω τα πνευμόνια μου και την ψυχή μου με μυρωδάτο αέρα και γεύομαι αγαπημένα φαγητά, είτε αυτά προέρχονται από τα χέρια της μανούλας μου, είτε από το περιβολάκι του παππού με τα φρούτα και τα λαχανικά του, είτε από τις γειτόνισσες!!! Γιατί όχι άλλωστε;